Wanneer twee of meer personen samen een woning of ander vastgoed willen kopen, is het niet ongebruikelijk dat de partners of kopers verschillende bedragen inbrengen en dat één van de partners dan ook een grotere financiële bijdrage doet. Dit wordt een “ongelijke inbreng” genoemd.
Om problemen bij een eventuele latere verkoop of verdeling te vermijden is het aangewezen daarover reeds bij de aankoop duidelijk afspraken over te maken.
Waarom is het belangrijk om afspraken te maken?
Bij een ongelijke inbreng ontstaat er automatisch een ongelijk belang in het eigendom, tenzij anders wordt afgesproken. Zonder duidelijke afspraken kan dit later leiden tot geschillen, bijvoorbeeld bij een eventuele verkoop van het pand of wanneer de relatie tussen de kopers eindigt. Daarom is het van belang om op voorhand juridische afspraken vast te leggen. Dit kan bijvoorbeeld in een aankoopakte of in een notariële akte, waarin de specifieke verdeling van het eigendom duidelijk wordt vastgelegd op basis van de inbreng van iedere partij.
Eigendomsverhouding bij een ongelijke inbreng?
Wanneer een ongelijke inbreng wordt vastgelegd, kan de eigendom van het vastgoed verdeeld worden volgens het percentage van de inbreng van elke partij.
Stel bijvoorbeeld dat persoon A 70% van de aankoopprijs financiert en persoon B 30%, dan kan in de akte worden opgenomen dat persoon A eigenaar is van 70% van de woning en persoon B van 30%. Dit zorgt ervoor dat, mocht het vastgoed ooit worden verkocht, de opbrengst wordt verdeeld volgens deze percentages.
Partijen kunnen er evenwel ook voor kiezen om de eigendom gelijk tussen hen te verdelen, maar in de aankoopakte de grotere inbreng van één van de partijen te vermelden waardoor deze partij bij een eventuele verkoop of verdeling het bedrag dat hij meer heeft geïnvesteerd kan recupereren. Een andere mogelijkheid is dat de partij die een grotere inbreng doet voorafgaand aan de aankoop een schenking doet aan de andere partij of een lening toekent aan de andere partij om zijn deel van de inbreng te financieren.
Hoe leg je ongelijke inbreng vast?
De beste manier om ongelijke inbreng vast te leggen is door dit in een notariële akte op te nemen bij de aankoop van het vastgoed waarbij de notaris kan helpen om de rechten van elk van de partijen duidelijk vast te leggen.
Wat als er geen afspraken worden gemaakt?
Worden geen afspraken gemaakt over de ongelijke inbreng, geldt in principe de veronderstelling dat beide kopers voor gelijke delen eigenaar zijn van het vastgoed. Dit kan problemen opleveren wanneer een van de partijen meer heeft ingebracht dan de andere, omdat bij een verkoop of scheiding het eigendom 50/50 verdeeld zal worden, ongeacht de werkelijke inbreng.
Conclusie
Ongelijke inbreng bij de aankoop van vastgoed kan tot complexe situaties leiden als er geen duidelijke afspraken worden gemaakt. Het is van groot belang om bij de aankoop van een woning of ander vastgoed juridisch vast te leggen welke partij welk percentage van het eigendom bezit en hoe een eventueel verschil in inbreng bij aankoop bij een latere verkoop of verdeling opnieuw zal aangepast worden.
Dit kan toekomstige geschillen voorkomen en al van bij de aanvang voor de nodige gemoedsrust zorgen bij de verschillende partijen. Een notariële akte biedt hierbij de meest zekere bescherming en voorkomt onduidelijkheid in de toekomst.
Heeft u hier vragen over? Aarzel dan niet om met ons contact op te nemen! Wij adviseren u hieromtrent graag, rekening houdende met uw specifieke persoonlijke situatie.
Het Flamée en Partners team
